La Petite Châtelaine

(1896)

Tussen 1890 en 1893, op het hoogtepunt van hun relatie, verbleven Claudel en Rodin meermalen op het romantische kasteel L’Islette in de Loirevallei. Daar portretteerde Claudel de zesjarige Madeleine Boyer, de kleindochter van de eigenaar van het kasteel. Het meisje heeft in totaal 62 uur geposeerd, en werd daarvoor door Claudel beloond met een pop.

Claudel produceerde in de jaren erna vier marmeren versies van het portret. De meest uitgewerkte daarvan, met detailleerde haren en een marmeren voet, voerde ze uit in 1896 in opdracht van de industrieel Henri Fontaine. Het beeld grijpt terug op de renaissance beeldhouwkunst, en toont het grote vakmanschap dat Claudel had geleerd van Boucher.